Сузан Сарандон верува дека Обама ќе ја смени Америка
Сузан Сарандон доби „Златна пирамида" за својот придонес кон светскиот филм, но и за својот придонес во креирањето подобар свет. При примањето на наградата таа нагласи дека и покрај тоа што е амбасадор на добра волја на ОН, таа се чувствува пред се` како гласноговорник на своите политички убедувања меѓу кои е и кршењето на стеретипите во портретирањето на неамериканските карактери, а особено на Арапите
„Холивуд е место кое поставува големи барања особено во поглед на вечната младост. Продуцентите не забораваат да ме потсетат да останам млада и не многу загрижена спрема моето актерско усовршување", рече Сузан Сарандон на нејзината прес-конференција на 32. Интернационален филмски фестивал во Каиро, Египет, која беше исклучително посетена. „Холивуд моментно го владеат група продавачи, бизнисмени и банкари и јас се сметам себеси многу среќна што успевам со години да ги преживеам економските и социјални турбуленции", додаде големата холивудска актерка која во својата долга, речиси четириесетгодишна кариера, никогаш не дозволи да биде ставена во калап. Интересно е дека Сарандон успева да остане своја, независна, да има голем кредибилитет кај публиката, а сепак и понатаму да добива улоги во строго контролираниот Холивуд.
За нејзиниот кредибилитет кај публиката таа, пак, како заслужни ги гледа своите политички погледи. Имено, како што нагласи Сузан Сарандон, без оглед што е амбасадор на добра волја на ОН, таа се чувствува пред се` како гласноговорник на своите политички убедувања меѓу кои е и кршењето на стеретипите во портретирањето на неамериканските карактери, а особено на Арапите. Познато е дека долго време е политички активна и дека има голем придонес во неколку организации кои се борат за здрава животна средина, за социјална и економска правда. Таа дава голема поддршка во борбата за човечки права, моментно е и амбасадор на добра волја на ОН, а работи и во канадскиот комитет на УНИЦЕФ. Тоа беше особено нагласено во Каиро, бидејќи фестивалот се приклучи кон прославата на 60-годишнината од Декларацијата за човечки права, а Сузан Сарандон доби „Златна пирамида" за својот придонес кон светскиот филм, но и за својот придонес во креирањето подобар свет. А тој подобар свет, според убедувањата на Сузан Сарандон, дефинитивно ќе го донесе изборот на Обама, за кој таа силно верува дека ќе ја промени Америка, но и Холивуд.
Во Каиро се одржа и симпозиум на тема „Филмот како платформа за човечките права". Симпозиумот беше многу интересен, собра огромен број посетители и на него можеа да се слушнат запрепастувачки податоци. Како тој што го кажа египетската актерка Јусра дека во Каиро бројот на децата на улиците достигнува три милиони. Таа зборуваше за неколку локални телевизиски серии кои го третираат тој проблем, нагласувајќи дека човечките права се потребни дури и за тие деца кои живеат на улиците бидејќи животот е уште посуров од фикцијата. Индиската критичарка рече дека дури 25 проценти од боливудскиот филм е посветен на рефлектирање на човечките права низ многу теми посветени на искористувањето на децата, како и на насилството спрема децата и спрема жените.
Американскиот режисер Мајкл Давид зборуваше дека во неговиот нов филм се занимава со еден корумпиран актер кој присилува девојче на проституција и дека неговата цел била да алармира дека сиромаштијата, гладот и едноставните потреби ги тераат луѓето да прават злосторства дури и кога тоа се коси со нивната хумана природа. Додека египетскиот актер Махмуд Кабил многу вознемирено зборуваше за своето искуство односно за искуството на неговите деца кои живеат во САД и кои секојдневно се соочуваат со тоа дека арапските и муслимански ентитети се сметаат за терористи. На крајот Лејла Текла, која е на чело на Комитетот за човечки права на ОН, нагласуваше колку е важна улогата на уметноста и на филмот, чиј приоднес е огромен бидејќи, како што рече „една слика може да направи многу повеќе од илјада зборови".
Овде ќе ја откриеме и наградата на критиката „Фипресци" иако фестивалот уште не е завршен. Интернационалното жири, во кое беше и авторот на блогот, ја додели својата награда на шпанскиот филм „Враќање во Хансала" на режисерката Чус Гутиерез. Станува збор за една прекрасна приказна на откривање на паралелни светови, кои живеат едни покрај други, а воопшто не се познаваат. Покрај тоа, приказната со илегалните имигранти е секогаш актуелна во тој дел на светот, многу животна, многу реална и тешка. Чус Гутиерез иако Шпанка родена во Гранада, оваа тема ја обработува многу добро нагласувајќи го безизлезот во кои се наоѓаат овие луѓе, апсурдните правила кои не им даваат никаква права да излезат од своите затворени и безнадежни светови и незаинтересираноста за вистинската судбина на имигрантите на оние кои се од другата страна.
Гутиерез многу топло ја прераскажува приказната за Лејла (Фара Хамед) која ќе се врати во своето село Хансала во Мароко за да го донесе телото на брат и`, кој не успева илегално да пристигне во Шпанија загинувајќи заедно со целата група кога нивниот брод ќе се преврти. Хансала е место кое е надвор од овој свет, во кое не вирее ништо и нема никаква надеж, освен прекрасни, едноставни и топли луѓе, кои умеат да сочувствуваат и да ја препознаат човечката болка за разлика од некои други. „Враќање во Хансала" е автентична, едноставна, но многу силна приказна која без осуда, всушност, ги прикажува небулозите на времето поради кое се уште потешки судбините на оние кои и онака немаат никакви изгледи.
Во главната програма видовме уште неколку многу интересни филмови, меѓи кои се данскиот „Играчи" и белгискиот „Прекратена слобода" за кои веќе пишувавме, како и рускиот „Исчезната империја" на Карен Шахназаров. А „Златните пирамиди" ќе бидат доделени на затворањето на фестивалот на 28 ноември во огромното раскошно здание „Опера хаус". (27.11.2008)
No comments:
Post a Comment